Hallo lieve lezers,

Ja waar moet je eigenlijk beginnen, ik zit hier nu 4 weken en eerlijk gezegd heeft de tijd gevlogen. Iedereen hier zegt altijd dat Macau niet zo groot is, maar dat vind ik juist leuk en het is groot zat wat mij betreft. Ik weet inmiddels een beetje welke bus ik moet nemen, ik herken de haltes en verbeter Google Maps soms op snellere routes. Nou moet ik zeggen dat we ook wel eens gigantisch verdwaald zijn geraakt en van een bouwput ineens midden op de snelweg stonden. Heeeel misschien hadden we naar het 'keer om' bordje moeten luisteren, oeps. Die route duurde 2 uur wat normaal gesproken in 20 minuten te doen is, maar hé we hebben enorm gelachen, dat is ook belangrijk.

Mijn vrienden hier zijn eigenlijk een beetje willekeurig in Macau terecht gekomen. De meesten zijn dan ook nog nooit eerder in Azië geweest, ik daarentegen heb bewust voor China gekozen en ben van plan om ook nog regelmatig terug te komen. Maar de rest heeft dat niet dus zij willen zo veel mogelijk reizen in de periode dat ze hier zijn, en dat is besmettelijk. Ik ben druk bezig met mijn visa (morgen heb ik een afspraak) voor mijn reis naar Beijing, en er worden plannen besproken om naar andere landen te reizen zoals Korea en de Filipijnen. Want ja als je er toch bent, moet je je tijd zo goed mogelijk benutten.

Wat ik wel heel erg merk is dat het lastig is om Chinese vrienden te maken, of niet echt lastig maar je moet heel proactief op mensen af stappen, andersom gebeurd dat niet echt. Als je eenmaal met elkaar gesproken hebt dan zit het wel goed en kan je altijd wel een groet verwachten. Toch vinden ze het lastig om altijd maar Engels te moeten praten dus blijven de gesprekken kort en oppervlakkig, begrijp ik ook wel. Laatst stond ik op de lift te wachten en begint een wildvreemde jongen die achter mij bij de snoep automaat stond ineens tegen mij te praten, zo ging het gesprek:

Jongen: Hello
Loïs: Hi!
Jongen: Where are you from?
Loïs: The Netherlands, you?
Jongen: I am from here.
Loïs: Oh okay!
Jongen: Bye

Dus ik wil niet zeggen dat ik helemaal nooit door Chinese mensen word benaderd, maar als het wel gebeurt is dit het. Geen idee wat ik daar dan mee moet hahaha, gelukkig kwam de lift. Saved by the bell zullen we maar zeggen.

Liefs,

Loïs Ernst