Welkom lieve lezers,

Gisteren was nou eindelijk het Chinese nieuwjaar waar ik me al zo lang op heb verheugd. Helaas pakte dit anders uit dan ik verwacht had. De lucht kleurt niet op van de vuurwerkpijlen, en er wordt niet afgeteld tot 0.00 uur, geen draken of leeuwen dansen en er zijn niet overal feesten op straat. Dit heeft misschien te maken met het virus, en het feit dat ik alles een beetje geromantiseerd had.

Het typische Chinese nieuw jaar bestaat meer uit het samenzijn van vrienden en voornamelijk familie. Er wordt dan samen gegeten en gepraat. Een echte traditie is de red pocket traditie. Dit zijn kleine rode envelopjes waar geld in zit. De oudere generatie geeft dit aan de jongere generatie om de ze succes toe te wensen in het nieuwe jaar. Dus de grootouders geven het aan hun kinderen en klein kinderen en de kinderen geven het weer door aan hun kinderen.

Omdat ik natuurlijk nergens echt bij hoor had ik niet verwacht dat ik bij deze traditie betrokken zou worden. Maar dat gebeurde wel en dat was ontzettend lief! Toen we vanmiddag naar een restaurant gingen gaf mijn gezelschap ook een envelopje aan de parkeerwacht. Ik zag ook dat sommige bediening envelopjes hadden ontvangen. Op een gegeven moment kwam er een man naar onze tafel en hij vroeg aan mijn gezelschap of ik al getrouwd was, het waren bekenden van elkaar. Ik -in al mijn eerlijkheid- zei nee en ik kreeg een Rood envelopje. Voor een moment was ik bang dat ik nu kennis moest maken met zijn zoon en uitgehuwelijkt zou worden maar dat is allemaal niet gebeurd, gelukkig maar!

Loïs out *Drops mic*